κολλητικός

-ή, -ό (AM κολλητικός, -ή, -όν, Α δωρ. τ. κολλατικός, -ή, -όν) [κολλητός]

αυτός που χρησιμεύει για κόλληση, αυτός που έχει την ιδιότητα να κολλά

νεοελλ.

1. (για συνήθειες) αυτός που μεταδίδεται εύκολα

2. το ουδ. ως ουσ. το κολλητικό

η κολλώδης ουσία που χρησιμοποιείται από τους αγιογράφους

και τους διακοσμητές ως συνδετικό υλικό στις τοιχογραφίες

νεοελλ.-μσν.

(για ασθένεια) μεταδοτικός, μολυσματικός

αρχ.

(το ουδ. στον δωρ. τ. ως ουσ.) τὸ κολλατικόν

η κόλλα.

επίρρ...

κολλητικά

με κολλητικό τρόπο.